Door: Lydia

Twaalf jaar geleden stond Felix Phillips aan de top van zijn kunnen. Als hoofd van het Canadese Makeshiweg-theaterfestival produceerde hij grensverleggende toneelstukken, waar de pers altijd (positief dan wel negatief) de mond vol van had. Tot hij zijn vrouw en dochter verloor en zijn rechterhand Tony hem in een coup de deur was, om zelf Felix’s plek in te nemen. Zijn bewerking van Shakespeare’s The Tempest, dat zijn meesterstuk had moeten worden, is er nooit meer gekomen.

Nu woont Felix eenzaam in een armzalig hutje dat amper een huis te noemen is, met alleen een schim van zijn dochter Miranda als gezelschap. Om de wereld niet volledig uit het oog te verliezen, heeft hij een baan aangenomen in de lokale gevangenis, waar hij een theaterprogramma voor de gedetineerden leidt. De opvoeringen van Macbeth en Richard III waren een groot succes. Als hij hoort dat zijn verrader Tony, inmiddels minister, het programma met een bezoekje zal vereren, ziet hij zijn kans schoon. Om zijn visie van Tempest alsnog tot leven te brengen, maar vooral, om wraak te nemen…

“It’s the words that should concern you, he thinks at them. That’s the real danger. Words don’t show up on scanners.”

Wat vond ik van het boek?

Hervertellingen, het blijven bijzondere dingen. Anders dan bij de meeste boeken, maak je voortdurend de vergelijking: hoe zijn de elementen uit het origineel vertaald naar een andere setting, is het beter, slechter, werkt het? Shakespeare hervertellen is helemaal linke soep. De bard is de ware definitie van een klassieker, hoe kun je ooit hopen het beter te doen dan hij?

Toch had ik goede hoop voor Hag-Seed, waarin Margaret Atwood The Tempest van William Shakespeare in een modern jasje steekt. Atwood is één van mijn favoriete schrijfsters, met een ijzingwekkend sterk intellect en scherpe, onderkoelde humor. Haar The Handmaid’s Tale is niet voor niets een moderne klassieker, en de MaddAddam-trilogie kan ik ook van harte aanbevelen. Bovendien is Hag-Seed onderdeel van een reeks Shakespeare-hervertellingen van uitgeverij Hogarth, en eerdere uitgaven in de serie heb ik met veel plezier gelezen.

Maar Hag-Seed beklijft niet. De grootste boosdoener is (spoiler alert!) het einde, dat te netjes is. Felix krijgt zijn wraak, het is klaar, iedereen een happy end. Er wordt hier en daar wel gezinspeeld op een donkerder randje – gaat Felix niet te ver, is deze wraak wel bevredigend, wordt hij straks alsnog verraden? – maar Atwood doet er uiteindelijk niets mee. En dat wringt. Het is verder heus goed geschreven, de nieuwe setting is slim gevonden en Atwoods schrijfstijl is altijd goed leesbaar. Maar een verhaal over verlies, wrok en wraak, bovendien gesitueerd in een gevangenis, dat zonnig en zonder losse eindjes ingepakt wordt, als een keurig kerstcadeautje – dat klopt niet.

Nieuwsgierig geworden? Koop het boek voor €14,44 of het ebook voor €12,99 op bol.com